U kršćanskoj umjetnosti često se nalaze dva slova grčkoga alfabeta. Alfa (A) i omega (Ω). Već u ranomu kršćanstvu ova su se dva slova koristila kao atributi Božji, prema Ivanovom viđenju u Otkrivenju: „Ja sam Alfa i Omega, govori Gospodin Bog – Onaj koji jest i koji bijaše i koji dolazi, Svevladar.” (Otk 1,8).
Simbolika alfe i omege dolazi, dakako, iz činjenice da su A i Ω prvo i posljednje slovo grčkoga alfabeta. To se dodatno pojašnjava u Otk 21,6 i 22,13, kad Krist tvrdi kako je on „Početak i Svršetak”. Prvi kršćani koristili su ova dva slova kao simbole za Krista. Njima se simbolizira činjenica da je Kristovo postojanje od vječnosti i da njegova opstojnost ne poznaje ni početka ni kraja.
Slično i hebrejska riječ emeth (istina) počinje prvim slovom hebrejskoga alfabeta (א – alef), a završava posljednjim ( – תtav). Na taj način, vrlo slično izrazu „alfa i omega”, hoće se reći kako je Bog prvi i posljednji. On posjeduje puninu istine i izvan njega nema istine.
